Borykał się z biedą, niepewnością jutra, prosił gości w barach, żeby czytali mu do dyktafonu scenariusz „Ojca chrzestnego II”

Wylewność i gładkie role amantów nigdy nie były jego specjalnością. Lata ’70 i ’80 to w karierze De Niro „Ulice nędzy”, „Taksówkarz”, „Ojciec chrzestny”, „Wściekły byk”, „Łowca jeleni”, „Dawno temu w Ameryce”: role agresywnych macho, gangsterów. Role wybitne.

Powstały niezliczone ilości artykułów o słynnej metodzie De Niro, jego znikaniu w roli, zatapianiu się w postaci, o jedynym w swoim rodzaju aktorskim „kameleonie”, jak nazywał go Brian De Palma.

– Zawsze chciałem, żeby w tym, co robię ludzie widzieli kawałek siebie, a nie kawałek tego, do czego aspirują – to słowa bohatera najnowszego odcinka mojego podcastu.

Jak zaczynał? Jak relacja z ojcem wpłynęła na niego jako artystę? Jakie wrażenie sprawia na żywo?

Posłuchajcie! Nowy odcinek „Pasternak o kinie” dostępny już na Apple, Amazon i Spotify.

Lajkujcie, szerujcie, wystawiajcie oceny!

A Roberta De Niro możecie oglądać w wybitnym „Czasie krwawego księżyca” Martina Scorsese. Już w kinach!

Poprzedni odcinek podcastu znajdziecie TUTAJ